Het zelfportret is bij Ensor van essentieel belang en neemt een bijzondere plaats in binnen zijn oeuvre. Het zelfportret dat ontstaat dankzij het gebruik van de spiegel wordt een ‘subjectieve’ afspiegeling. De schilder als onderwerp wordt het voorwerp van zijn eigen afbeelding. Het zelfportret vormt als het ware een nieuw spiegelbeeld dat geconfronteerd wordt met de gespiegelde en met de kijker. Het zelfportret zet aan tot bespiegeling. Zijn leven lang portretteerde James Ensor zichzelf.